En we zijn vertrokken

Van de regen in de drop, heet dat dan: werken tot en met vrijdag, zaterdag in allerijl nog wat dingen verzamelen voor er nog wat gedronken en gegeten wordt (het waren overheerlijke mosselen op de barbecue, voor de geïnteresseerden - njam njam) om dan de zondagvoormiddag alles in tassen te proppen en op de fiets te springen.

Alhoewel, eerder voorzichtig het been over de centrale buis heffen terwijl je probeert de mastodont onder je in bedwang te houden. De weegschaal klokte af op 30+ kilo (per persoon!) en dat laat zich merken in de bestuurbaarheid van de fiets. Wat hebben we dan allemaal mee? Een foto (met nog enkele dingen die ontbreken) zegt genoeg:

Alles samen gegoten in diverse zakken en panniers ziet dat er zo uit:

En die zakken in combinatie met de stalen rossen en hun (op dat moment zichzelf in het twijfel aan het trekkende) berijders:

De eerste dag (of eerder namiddag) was een relatief korte 50 kilometer richting Calais, met eindstop in Poperinge. Voldoende tijd om wat te wennen aan de Titanic-achtige proporties die onze fietsen leken aangenomen te hebben. Ook onze achterwerken moeten er nog wat inkomen, want tegen het einde lieten ze zich al goed voelen.

De ontvangst in Poperinge was - zoals we al gewend zijn - fenomenaal. Een welgekomen koude douche, uitgebreide aperitief en als klap op de vuurpijl 2 levende (neem dat maar letterlijk) verse kreeften die daags voordien door onze gastheer uit de Noordzee geplukt waren.

Nu vroeg gaan slapen (en dat we goed zullen slapen) om morgen de reis naar Calais af te maken. Tegen morgenavond zijn we in Dover en springen we de trein op naar Penzance.

Hasta luego! (we zijn nog niet half begonnen aan het eerste deel en we zijn al aan het trainen voor het volgende!)