2016-12-21
Merry Christmas to you
Tempus fugit, zoals Vergilius een tijdje geleden al wist te zeggen. En dat de tijd vliegt hebben we nog maar eens aan den lijve mogen ondervinden: de laatste twee maanden zijn sneller voorbijgevlogen dan een SR-711. Ondertussen zijn we opnieuw in Lima aanbeland, waar we vanavond de lange terugreis richting België aanvatten.
Vorige week waren we nog aan het citytrippen in Arequipa. Tijdens onze lazy day brachten we een bezoekje aan Mundo Alpaca - waar je het volledige proces van alpaca (of lama, of vicugna, of guanaco) tot stof en kledingstuk kan zien - en het Museo Santuarios Andinos - waar er een permanente expositie is over Mummy Juanita (maar waar foto's jammer genoeg verboden zijn).
De rest van de dag werd gevuld met een wandeling naar de Yanahuara buurt (waar je een prachtig uitzicht hebt op de vulkanen die rond de stad liggen) en een bezoek aan de Mercado San Camilo, voor we 's avonds nog eens langs de Plaza de Armas passeerden om de verlichte kathedraal en kerstboom te bezien.
Daarna was het onherroepelijk tijd geworden om het laatste deel van de reis in te zetten. We hopten opnieuw de Peru Hop bus op (zeg dat maar eens 10 keer na elkaar!) en werden netjes gedeponeerd in Nazca. Daar boekten we een korte toer om met een zandbuggy de zanderige omgeving te gaan verkennen.
Op weg naar Cahuachi - de ruïnes van een tempelcomplex van de Nazca-cultuur (je kent ze wel, die van die lijntjes) - stopten we eerst nog even bij enkele puquios: oude, ondergrondse aquaducten die tot op heden nog gebruikt worden om water uit de grond te halen.
Voor we de sportieve kant opgingen en ons aan wat sandboarding waagden, gingen we ook nog even langs bij het Chauchilla kerkhof, waar er talloze gemummificeerde resten voor het grijpen liggen. Jammer genoeg kan je dat redelijk letterlijk nemen: aangezien er niets van controle is, kan iedereen zomaar menselijke resten of kostbaar aardewerk meenemen.
Door de ideale mix van elementen (droogte, hitte en wind) zijn botten, kledij en soms zelfs vlees bijna perfect bewaard gebleven. Vooral het haar is bij vele mummies nog perfect intact, waardoor het hoopje schedels soms op een pruikenwinkel leek.
Om de toer af te sluiten gingen we nog wat rondsjeezen in de gigantische zandduinen voor we een paar keer van de zwaartekracht gebruik maakten om zo'n duin af te glijden op een sandboard. Gezien de uitrusting redelijk primitief was (wat velcro die half en half rond je enkels gedraaid wordt) hielden we het bij een liggende positie, waardoor we gratis en voor niets een facial peeling kregen.
De volgende ochtend werden we vóór het onbijt (achteraf gezien een héél slimme keuze) naar het plaatselijke vliegveld gebracht voor een vlucht over (een deel van) de meest bekende trekpleister van de streek: de Nazca-lijnen. Hier moeten we ons verontschuldigen voor de kwaliteit van sommige foto's: het was soms wat moeilijk om de figuren - die kleiner zijn dan je zou denken - goed op foto te krijgen terwijl het piepkleine vliegtuigje op en neer hobbelde op de warmeluchtstromen boven de woestijn.
Op de foto's kan je (hopelijk) onder andere de astronaut, de aap, de kolibri, de handen (of kikker) en een boom herkennen. Als je die niet onmiddellijk ziet: fantaseer ze er even bij (of google naar wat betere luchtfotografie :)).
Na de vlucht werkten we voorzichtig wat ontbijt naar binnen en gaven we onze magen (en evenwichtsorganen) wat rust voor we de volgende Peru Hop bus ophopten om verder te rijden richting Huacachina - een kleine oase die iets ten westen van de grotere stad Ica ligt.
Hier brachten we een kort bezoek aan een pisco-brouwerij (weinig interessant, behalve dan de proefsessie op het einde) voor we in de namiddag op eigen houtje één van de omliggende duinen beklommen om de omgeving te bewonderen.
Na enkele uren zand-uit-kleren-en-lichaamsholtes-schudden waren we klaar om wederom verder te bussen, ditmaal richting Paracas - een klein kuststadje enkele uren ten zuiden van Lima. Hier vertrokken we maandagochtend voor een boottochtje richting de Islas Ballestas - ook wel gekend als Galapagos in 't klein. De drie eilandjes zaten vol met verschillende vogelsoorten en zeesterren, -zonnen, -spinnen én -leeuwen (dat zijn 9 letters uitgespaard!). Oh, en minipinguïns!
In de namiddag brachten we nog een kort bezoekje aan het Paracas National Reserve voor we (een laatste keer) de bus opzochten om de laatste kilometers richting Lima af te leggen.
En zo zijn we dus maandagnacht opnieuw de Peruaanse hoofdstad binnengereden. Gisteren zijn we nog wat op souvenirjacht gegaan en vandaag vertrekken we binnen enkele uurtjes richting luchthaven om deze avond terug te vliegen richting België.
In totaal zullen we een goeie 15 uur onderweg zijn (inclusief overstap in Madrid) en omstreeks 18:05 zou ons vliegtuig de Zaventemse tarmac moeten raken (hopelijk met de wielen eerst). Daarna brengt Taxi WVW ons naar huis, waar we - gezien de snelle service en als de Brusselse spits wat wil meewerken - ergens tussen halfacht en acht uur zullen aankomen2.
De dagen daarna zullen we een beetje moeten wennen aan de winterse weersomstandigheden, maar met de familiale warmte die er tijdens de feestdagen in overvloed aanwezig is zal dat geen probleem zijn. De blog zal waarschijnlijk even op non-actief staan terwijl we familie en vrienden bezoeken en het volgende deel van de reis voorbereiden, dus maken we nu al van de gelegenheid gebruik om iedereen een zalige kerst en een gelukkig nieuwjaar te wensen.
En wie weet tot één dezer in een van de plaatselijke taveernes of frietkoten. :)
1:
If a surface-to-air missile launch was detected, the standard evasive action was simply to accelerate and outfly the missile.
2: als er een ontvangstcomité opgericht is voor de gelegenheid - deze keer zullen we sowieso eerst rechtstreeks naar huis gaan ;)